Chrzest

Łaska sakramentu Chrztu Świętego:
– łączy nas z Jezusem Chrystusem i czyni członkami Jego Kościoła;
– odpuszcza grzech pierworodny i wszystkie grzechy osobiste;
– pozwala na zmartwychwstanie do życia wiecznego razem z Jezusem.

„Idźcie więc i pozyskujcie uczniów we wszystkich narodach! Udzielajcie im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28, 19).

Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako dzieci Boże, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania: “Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie”. Chrzest wyciska w duszy niezatarte duchowe znamię, “charakter”, który konsekruje ochrzczonego do uczestniczenia w chrześcijańskim kulcie religijnym. Z racji “charakteru” chrzest nie może być powtórzony.

Łaska sakramentu Chrztu Świętego:

1. a) łączy nas z Jezusem Chrystusem i czyni członkami Jego Kościoła;
2. b) odpuszcza grzech pierworodny i wszystkie grzechy osobiste;
3. c) pozwala na zmartwychwstanie do życia wiecznego razem z Jezusem.

Kościół celebrował chrzest i udzielał go od dnia Pięćdziesiątnicy. Istotnie, św. Piotr mówi do tłumu poruszonego jego przepowiadaniem: “Nawróćcie się i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego” (Dz 2, 38). Apostołowie i ich współpracownicy udzielają chrztu każdemu, kto wierzy w Jezusa: Żydom, bojącym się Boga i poganom.

Ponieważ chrzest jest więzią z Bogiem, człowiek powinien wyrazić nań zgodę i powiedzieć „Tak”. Podczas chrztu dzieci, w ich imieniu zgodę wyrażają rodzice. Wybrane w czasie chrztu imię świętego lub świętej oznacza „ Bóg mnie zna. Akceptuje mnie i moją indywidualność na wieczność. Nie ma lepszych wzorów niż święci i nie ma lepszych pomocników i patronów niż oni.

Praktyka chrztu dzieci od niepamiętnych czasów należy do tradycji Kościoła. Jest dobrze znana od II wieku. Jest jednak bardzo możliwe, że od początku przepowiadania apostolskiego, gdy całe „domy” przyjmowały chrzest, chrzczono także dzieci.

Jest ku temu powód: zanim zdecydujemy się przyjąć Boga, Bóg już zdecydował się na nas. Chrzest jest więc łaską, darem od Boga, który przyjmuje nas bezwarunkowo. Wierzący rodzice, życząc swojemu dziecku wszystkiego, co najlepsze, chrzczą je, ponieważ chrzest uwalnia je z mocy grzechu i śmierci. Zgodnie ze starą tradycją Kościoła rodzice przynosili do chrztu noworodki, aby jak najszybciej otrzymały łaskę Bożą przez sakrament chrztu. Warunkiem chrztu niemowląt jest złożona przez rodziców obietnica wprowadzenia ochrzczonych w wiarę. Chrzest niemowląt ze swej natury wymaga katechumenatu po przyjęciu sakramentu. Istnieje potrzeba nie tylko nauczania dzieci po chrzcie, ale także pomocy w rozwijaniu łaski chrztu wraz z dojrzewaniem osobowości dziecka.

Chrzest jest sakramentem wiary. Jednak wiara potrzebuje wspólnoty wiernych. Każdy wierzący może wierzyć tylko wspólnie z Kościołem.

Rodzice i rodzice chrzestni

Aby łaska chrztu mogła się rozwijać, potrzebna jest pomoc rodziców. Na tym polega także rola rodziców chrzestnych. Powinni oni być głęboko wierzący, a także zdolni i gotowi służyć pomocą nowo ochrzczonemu, zarówno dziecku, jak dorosłemu, na drodze życia chrześcijańskiego.

Obrzędy celebracji chrztu ukazują jasno znaczenie i łaskę sakramentu:

Znak krzyża na początku celebracji wyciska pieczęć Chrystusa na tym, który ma do Niego należeć, i oznacza łaskę odkupienia, jaką Chrystus uzyskał dla nas przez swój Krzyż.

Głoszenie słowa Bożego oświetla chrzczonych i uczestników obrzędu prawdą objawioną i budzi nieodłączną od chrztu odpowiedź wiary.

Woda chrzcielna. Kościół prosi Boga, by przez swojego Syna moc Ducha Świętego zstąpiła na tę wodę, aby ci, którzy zostaną w niej ochrzczeni, „narodzili się z wody i z Ducha” (J 3, 5).

Namaszczenie krzyżmem świętym oznacza dar Ducha Świętego dla chrzczonego. Stał się on chrześcijaninem, to znaczy „namaszczonym” Duchem Świętym, zjednoczonym z Chrystusem, który jest namaszczonym Kapłanem, Prorokiem i Królem.

Biała szata symbolizuje, że ochrzczony “przyoblekł się w Chrystusa” i zmartwychwstał z Chrystusem.

Świeca zapalona od paschału oznacza, że Chrystus oświecił ochrzczonego. Ochrzczeni w Chrystusie są „światłem świata” (Mt 5,14)

(Na podstawie Katechizmu Kościoła Katolickiego i “Youcat”)

Kwestie praktyczne

Należy zrozumieć, że chrzest nie jest jednorazowym pięknym wydarzeniem, ale początkiem życia chrześcijańskiego, które rodzice i rodzice chrzestni zobowiązują się prowadzić, aby niemowlę, które stało się dzieckiem Bożym i katolikiem, pozostało nim przez całe życie.

W sprawie chrztu należy kontaktować się z księdzem rektorem Sanktuarium Bożego Miłosierdzia i z nim ustalić szczegóły.

Rodzicami chrzestnymi mogą zostać jedynie katolicy, którzy ukończyli szesnasty rok życia, przyjęli Pierwszą Komunię Świętą i sakrament Bierzmowania oraz dają przykład życia chrześcijańskiego. Osoby bez ślubu nie spełniają tych wymagań i nie mogą zostać matką lub ojcem chrzestnym. Rodzica chrzestnego można mieć jednego – matkę lub ojca chrzestnego – lub dwoje.

Imię z chrztu. Tradycyjnie podczas chrztu dziecko dostaje imię świętego. Wybierają je rodzice i informują o nim księdza przed rozpoczęciem obrzędu.

Biała szata. Podczas obrzędu chrztu wymagana jest biała szata oraz świeca chrzcielna.

Chrzest dorosłych

Dorosłych, którzy poczuli powołanie Boże do stania się katolikami i przyjęcia wiary katolickiej, rozpoczynających przygotowania nazywamy katechumenami.

Katechumenat ma na celu umożliwienie osobom odpowiadającym na Bożą inicjatywę tego, by w łączności ze wspólnotą eklezjalną pracowali nad swoim nawróceniem i rozwijali swoją wiarę. Polega on na kształtowaniu całego życia chrześcijańskiego, przez które uczniowie łączą się z Chrystusem, swoim Nauczycielem. Należy więc katechumenów odpowiednio wprowadzać w tajemnicę zbawienia i życie według Ewangelii.

Dorośli przygotowujący się do chrztu, przygotowują się również do Bierzmowania oraz Eucharystii, które są sakramentami wtajemniczenia chrześcijańskiego. Należy zwrócić się do kapłana, który asystuje i towarzyszy w przygotowaniu do chrztu.