Niedziela Bożego Miłosierdzia
„Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. […] w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być Świętem miłosierdzia” (Dz., 49) – takie słowa Jezusa wraz z prośbą o namalowanie Jego obrazu usłyszała Faustyna w 1931 roku, gdy przebywała jeszcze w klasztorze w Płocku. Potem Jezus wielokrotnie przypominał o tej prośbie.
30 kwietnia 2000 roku papież Jan Paweł II ogłosił siostrę Faustynę świętą oraz ustanowił Święto Miłosierdzia dla całego Kościoła.
W Sanktuarium Miłosierdzia Bożego najważniejszą uroczystość Bożego Miłosierdzia – Niedzielę Miłosierdzia – poprzedza Tydzień Miłosierdzia rozpoczynający się w Niedzielę Wielkanocną i obfitujący w Msze Święte, świadectwa i spotkania. W sobotni wieczór poprzedzający Niedzielę Miłosierdzia odbywa się ekumeniczna procesja Drogi Światła od Ostrej Bramy do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.
Wierni przygotowujący się do święta Miłosierdzia przez cały Tydzień Miłosierdzia od Wielkiego Piątku modlą się nowenną do Miłosierdzia Bożego.
„Pragnę, abyś przez te dziewięć dni sprowadzała dusze do zdroju Mojego miłosierdzia, by zaczerpnęły siły i ochłody i wszelkiej łaski, jakiej potrzebują na trudy życia, a szczególnie w śmierci godzinie. W każdym dniu przyprowadzisz do Serca Mego odmienną grupę dusz i zanurzysz je w tym morzu miłosierdzia Mojego. A Ja te wszystkie dusze wprowadzę w dom Ojca Mojego” (Dz., 1209).
W ten sposób Misterium Paschalne łączy się ściśle z Bożym Miłosierdziem. Przez dziewięć dni, jednoczących nas z ofiarą Chrystusa na krzyżu za zbawienie nas i całego świata, modlimy się słowami Koronki do Miłosierdzia Bożego, włączając się w tę miłość, którą Ojciec na Niebie obdarza Syna, a przez Niego również nas.
„Pragnę – mówił Jezus – by święto miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla, biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze” (Dz., 699).
Jezus w swoim objawieniu ustanowił miejsce święta Miłosierdzia w liturgicznym kalendarzu Kościoła, jego motyw oraz sposób święcenia. Złożył On wielką, związaną z tym świętem obietnicę: „dusze giną mimo Mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku, to jest święto miłosierdzia Mojego” (Dz., 965). Bóg prosi, aby poprzez to święto szczerze żałując za grzechy, przystąpić do spowiedzi oraz przyjąć Przenajświętszy Sakrament, a wówczas na duszę wyleje się całe morze miłosierdzia: „które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym, otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat. Miłosierdzie Moje jest tak wielkie, że przez całą wieczność nie zgłębi go żaden umysł, ani ludzki, ani anielski” (Dz., 699).
Msze Święte odprawiane w różnych językach w święto Miłosierdzia są transmitowane przez internet, radio i telewizję, aby wierni na całym świecie usłyszeli wieść o Bożym Miłosierdziu.
„a kapłani mają w dniu tym mówić duszom o tym wielkim i niezgłębionym miłosierdziu Moim” (Dz. 570).
We współpracy z Wileńskim Centrum Pielgrzymkowym organizowana jest również pielgrzymkowa Droga Miłosierdzia, na której jednym z przystanków jest domek św. Faustyny – niegdysiejszy klasztor Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.
Ludzie z całego świata mogą spisać imiona bliskich, w których intencji proszą o modlitwę. Listy tych osób składane są u stóp obrazu Jezusa Miłosiernego, a w ich intencji wierni w kościele modlą się podczas Mszy Świętych odprawianych w ciągu tego tygodnia. „Córko Moja, powiedz, że święto miłosierdzia Mojego, wyszło z wnętrzności [moich] dla pociechy świata całego” (Dz., 1517).
